جشنواره فیلم سینما حقیقت و چالشهای روابط عمومی

جشنواره فیلم سینما حقیقت در دوره ی جدید خود در اولین گام با چالشی مواجه است که به ضعف در رعایت اصول روابط عمومی‌همراه مربوط می‌شود. این نوشته نگاهی دارد به این موضوع

جشنواره‌های فیلم در کشور‌های صاحب سینما از اهمیت زیادی برخوردار هستند. برای همین تمام توان خود را به کار می‌گیرند تا به خوبی و سلامت برگزار شده و حداقل اعتراضات را به دنبال داشته باشد.
اولین حرکت جشنواره‌های حرفه ای، انتخاب اعضای کارشناس و کاربلد به عنوان هیات‌های انتخاب فیلم است. حداکثر اعضای این هیأت‌ها را افرادی متخصص و کارشناس این عرصه تشکیل می‌دهند.
در کنار آنان تعدادی محدود کارگردان، بازیگر و افراد دیگری را نیز در هیأت‌های انتخاب یا داوری جای می‌دهند.زیرا می‌دانند افرادی که قرار است فیلم‌ها را داوری یا انتخاب کنند باید متخصص سینما بوده و با زیر و بم این هنر-صنعت آشنا باشند.
همیشه کفه ترازوی متخصصان در جشنواره‌های مهم، سنگین تر از کارگردانان بازیگران و غیره بوده است. معنی این حرف، این نیست که کارگردانان یا هنرمندان دیگر نباید عضو هیأت‌های انتخاب یا داوری باشند، منظور این است که تعداد متخصصان باید بیشتر باشد تا فیلم‌ها مورد کارشناسی دقیق تری قرار بگیرند که حقی، ناحق نشود.
متأسفانه در اغلب جشنواره‌های ایران برعکس این مهم عمل شده و می‌کنند. هیأت‌های انتخاب و داوری، بیشتر از بین افرادی غیر متخصص و حتی نا آشنا با حرفه سینما انتخاب می‌شوند یا از بین دست اندرکاران سینما که کارشان فقط تولید و ساخت فیلم است.
برای همین است که هیأت‌های انتخاب و داوری در ایران همیشه زیر سؤال بوده و اعتراضات شدیدی را به دنبال داشته و دارند. وقتی فیلمسازان، اهالی رسانه و علاقه مندان به فیلم، اطمینان پیدا کنند که آثار توسط افرادی متخصص دیده و داوری می‌شود، به رأی آنان احترام گذاشته و با کمترین اعتراض می‌پذیرند، زیرا می‌دانند افراد متخصص و مدرسسینما،بدون غرض و اعمال سلیقه فیلم‌ها را داوری کرده و رای می‌دهند.در کنار این افراد نیز می‌توان از دیگر اهالی سینما و جوانان استفاده کرد تا آنان نیز نظر و رأی خود رابدهند، منتها باید در هیات‌های داوری و انتخاب، تعداد افراد متخصص نسبت به بقیه چربش داشته باشند تا حقی، ناحق نشود.
جشنواره فیلم سینما حقیقت چندین سال است که در کشور برگزار می‌شود.فیلم‌های بسیاری نیز در آن داوری شده و می‌شوند، اما همیشه اعتراضات شدیدی به دنبال داشته و فیلمسازان به اکثر داوری‌ها اعتراض داشته و دارند.در بیشتر مواقع حق با معترضان است، زیرا وقتی به لیست اعضای هیات‌های انتخاب و داوری نگاهی انداخته می‌شود،کمتر متخصص واقعی سینما نام شان در این فهرست به چشم می‌آید.
امسال نیز جشنواره فیلم سینما حقیقت افرادی را برای هیأت‌های انتخاب دستچین کرده که بیشتر فیلمساز و تولید کننده هستند، نه متخصص. گزینش هیأت‌های انتخاب از بین افرادی که فقط چند فیلم به عنوان کارگردان یا هر سمت دیگری در کارنامه خود دارند، کار صحیحی نیست و نباید به این گونه عمل شود.
این افراد چگونه می‌توانند جای متخصصان واقعی سینما تصمیم گرفته و نظر کارشناسی بدهند؟
هیچ کس مخالف جوانگرایی نبوده و نیست،زیرا با خود دیدگاه‌های جدیدی می‌آورند که کارساز هستند،اما جوانان باید در کنار متخصصان و موی سپید کرده‌های عرصه سینما تجربه اندوخته و از آنان بیاموزند.شناختی که یک متخصص سینما دارد،کمتر فیلمسازی دارد.این حقیقتی است که همه جهان پذیرفته اند و اینجا هم باید پذیرفته شود.
داوری کردن کار حساس و سختی است که هرکسی از عهده آنان نمی‌تواند برآید.
این همه فیلمساز شاخص در‌هالیوود و جهان وجود دارد، تاکنون این هنرمندان نام آور در چند هیات انتخاب یا داوری شرکت داشته اند؟اگر هم بوده اند برای دادن اعتبار به آن جشنواره از سوی متولیان دعوت شده اند.
جشنواره فیلم سینما حقیقت با سپردن عنان هیأت‌های انتخاب به دست افرادی که توانایی این کار را ندارند، اشتباه بزرگی را مرتکب شده و می‌شود. برای همین هنوز جشنواره شروع نشده، فریاد اعتراض‌ها نسبت به عملکرد هیات‌های انتخاب بلند شده است. اعتراض آنان به ناعادلانه عمل کردن است. آنها اعتقاد دارند کارشان از فیلم‌های دیگری که برای جشنواره برگزیده شده اند بسیار قوی تر و بهتر است.
دبیر و متولی جشنواره حقیقت ،به جز پاسخ‌های تکراری و چند پهلو، چه جوابی دارد به این معترضان بدهد؟

هیچ،زیرا جواب ندارد که بدهد.بی شک خواهد گفت این مهم ازدست او خارج است و هیات‌های انتخاب اختیار تام داشته اند!
این گفته را اگر بپذیریم، این سؤال پیش می‌آید که حکم انتصاب هیأت‌های داوری را چه کسی امضا کرده است؟
فیلمسازان از جشنواره حقیقت،حق جویی و حقیقت طلبی را انتظار دارند،نه پای نهادن بر حق و حقیقت.
اگر نام این جشنواره حقیقت است، باید حق را به حقدار برساند،نه اینکه حق را ناحق کند.این حرف اکثر فیلمسازانی است که اعتقاد دارند فیلم شان عادلانه قضاوت نشده است.
متاسفانه روابط عمومی‌جشنواره حقیقت نیز بسیار غیر حرفه ای عمل کرده و برای تبلیغ جشنواره راه نا درستی را پیش گرفت که تبعات آن اکنون سر باز کرده است.

هر جشنواره ای فراخوانی را اعلام می‌کند تا فیلم‌هایی که شرایط لازم را دارند برای حضور در جشنواره ثبت نام کنند.معمولاً تعداد آثار بسیار بیشتر از ظرفیت جشنواره است که باید توسط هیات‌های انتخاب غربال شوند.

معمولا روابط عمومی‌ها در اخبار خود، تعداد آثار رسیده، فیلمسازان شاخص و کشورهای شرکت کننده را معرفی می‌کنند، هیچ گاه پیش از اعلام هیأت‌های انتخاب مشخصات فیلم‌ها و سازندگان شان را اعلام نکرده و از آن آثار تعریف نمی‌کنند.
متأسفانه روابط عمومی‌جشنواره فیلم سینما حقیقت ، پیش از اعلام هیأت‌های انتخاب، اطلاعات و مشخصات تعدادی دستچین شده از فیلم‌های شرکت کننده و سازندگان شان را منتشر وبرای رسانه‌ها ارسال کرد. این کار غیر حرفه ای باعث شد،برخی از فیلمسازانی که اثر خود را به جشنواره ارسال کرده بودند،مطمئن شوند فیلم شان حتماً در جشنواره پذیرفته میشود،زیرا اگر غیر از این بود، لزومی‌نداشت آن را معرفی و رسانه ای کنند.
اکنون که آثار انتخاب شده مشخص شده اند و برخی از فیلم‌هایی که توسط روابط عمومی‌معرفی شده بودند، در لیست پذیرفته شدگان قرار ندارند! این مهم فریاد برخی از این فیلمسازان را به آسمان بلند کرده و مدعی هستند، اگر قرار بود فیلم شان انتخاب نشود، چرا آنها را رسانه ای کرده اند؟!
این ناراحتی و اعتراض آنان بجاست و باید متولی جشنواره این موضوع را پیگیری کرده و جواب قانع کننده ای به این فیلمسازان بدهد.

نوشته جشنواره فیلم سینما حقیقت و چالشهای روابط عمومی اولین بار در سرزمین هنر. پدیدار شد.