تنگه ی ابوقریب جمله‌های دهه نودی از زبان شخصیتهای دهه شصتی
تنگه ی ابو قریب جمله‌های دهه نودی از زبان شخصیتهای دهه شصتی
داود محمدی فرد
فیلم تنگه ابوقریب خارج از کلاسیک‌های جنگی سینما و بدور از شخصیتهای معمول سید و حاجی و کشته شدن عراقی‌های سبیل کلفت به راحتی آب خوردن، شما را سوار دوربین میکند و به تنگه می‌برد.
و متأثر از واقع نمایی که در سینمای جنگی دنیا وجود دارد به درستی آسیب‌ها و واقعیت‌های جنگ را نشان می‌دهد. و این واقعیت را تا پاشیده شدن خون شخصیت‌ها بر صورت تماشاچی عیان میکند.
و هیچ ابائی از نشان دادن زخمها و تاول‌های شیمیایی‌ها و استخوان لای گوشت دست قطع شده ندارد.
این یک موفقیت آشکار در سینمای جنگ ایران یعنی بازنمایی واقعیت زشت و خوفناک جنگ و خروج از المانهای فراواقعیت فیلمفارسی جنگی دهه شصت است…
اما یکجا پای فیلم می‌لنگد.
از ضعف فیلمنامه و شخصیت پردازی و روانشناسی شخصیت‌ها که عارضه کلی سینمای ایران است بگذریم ،پیام‌های گل درشتی مهم ترین نکته منفی فیلم است.
اینکه پیام فیلم را با جمله ای در دهان بازیگر فیلم بگذاریم و ناگهان شعار بدهیم تقریباً تمام زحمات را برای واقعیت گرایی به هدر داده ایم.
به این جمله دقت کنید:
جنگ برنده و بازنده نداره برنده جنگ کسانی هستند که اسلحه می‌فروشند. ما هم برای دفاع می‌جنگیم نه برای برنده شدن…(نقل به مضمون)
گذشته از درستی و نادرستی این جملات دهه نودی در فضای دهه شصت حتی اگر پیام فیلم این باشد نباید آنقدر مستقیم از زبان جواد عزتی گفته می‌شد.
همه اینها را بعلاوه کنید به تغییرات شعاری نوجوان لجباز فیلم که به نوعی قصه را هم تحت الشعاع قرارداده.
تاب خوردن با ماسک توسط نوجوان در جبهه گل درشت شعاری دیگری بر پیکره فیلم است.
اما علی رغم این موارد فیلم تنگه ابوقریب قدم خوبی برای فرو ریختن ترس از نشان دادن واقعیت جنگ است.
واقعیتی که این روزها به آن بسیار نیاز داریم.
نوشته تنگه ی ابوقریب جمله‌های دهه نودی از زبان شخصیتهای دهه شصتی اولین بار در سرزمین هنر. پدیدار شد.