بیوگرافی عمار تفتی و همسرش

عمار تفتی متولد 3 دی 1360 در یزد ، بازیگر و دستیار سینما و تلویزیون است.

عمار تفتی متولد 3 دی 1360 در یزد ، بازیگر و دستیار سینما و تلویزیون است. فارغ التحصیل لیسانس رشته سینما با گرایش تدوین از دانشگاه هنر تهران می باشد که از تئاتر شروع کرد و با تلویزیون به شهرت رسید و حالا تدریس هم می کند.

دوره بازیگری

فعالیت هنری خود را با حضور در کلاس های بازیگری مدرسه هنر و ادبیات کودکان و نوجوانان از سال 1370 وقتی 10 ساله بود شروع کرد و تا سال 1375 ادامه داد. سپس در هنرستان صدا و سیما دیپلم هنرهای نمایش (بازیگری) گرفت.

شروع حرفه ای

بصورت حرفه ای کنار فعالیت تئاتری اولین بار سال 1371 وقتی تنها 11 سال داشت با حضور در فیلم سینمایی ایلیا به کارگردانی ابوالحسن داوودی جلوی دوربین رفت.

تلویزیون و شهرت

در سال 1381 که 21 ساله بود با سریال زنبق های وحشی به کارگردانی بهرام کاظمی وارد تلویزیون شد و در سال 1386 با سریال میوه ممنوعه دیده شد.

او سپس در سریال گلهای گرمسیری بازی موفقی داشت و با سریال ساختمان 85 به کارگردانی مهدی فخیم زاده در سال 1389 به شهرت رسید.

گزیده کاری

می گوید گزیده کاری را به پرکاری و بازی در هر نقش و کار با هر کارگردانی ترجیح می دهد. برای همین گاهی خلوتی را انتخاب می کند تا بتواند با مطالعه و دید درست اطراف نیروی بازیگری خود را برای حضور در نقش های متفاوت تقویت کند.

تماشگر من باسواد است

پیوسته در تلاشم تا فراموش نکنم که تماشگر من باسواد ، باهوش ، خوش ذوق و لایق ترین فردی است که انتخاب کرده تا قسمتی از وقتش را با من تقسیم کند. هر دو باید از این مصاحبت لذت ببریم و من بیشتر تلاش را برای اینکار خواهم کرد.

ازدواج

عمار تفتی 10 مرداد 1399 وقتی 39 ساله بود در نهایت وارد زندگی زناشویی شد او با انتشار عکس خود با همسرش خبر ازدواج خود در روز عید قربان را تایید کرد.

علاقه به کارگردانی

کارگردانی کردن برایم یک عشق به حساب می آید و از کودکی عاشق این حرفه بودم. خیلی خوشحالم بازیگرم و فکر می کنم شغلم عامل رستگاری ام از گذشته تا به حال بوده است ، بازیگری حرفه من است و از این راه زندگی ام را می گذرانم. اما کارگردانی برایم نوعی عشق است که اگر یکبار انجام دهم برایم کفایت می کند.

نقش خوب از نظر من

بنظرم نقش خوب مثل کتاب خوب ذهن را درگیر می کند و موج ایده های تازه را در ذهن به راه می اندازد. نفش خوب مثل یک شخصیت حقیقی است ، نه خوب است و نه بد و قالبلیت تبدیل به هر دو را در موقعیت های مختلف دراماتیک دارد.

امضای کار من

اولین چیزی که با شنیدن اسم یک بازیگری به ذهنتان می رسد امضای اوست ، اگر چیزی به ذهنتان نرسید لابد دارد تمرین امضا می کند.

کمک تخیل به بازیگر

به عقیده من زندگی کرد با نقش به این صورت که او را به همراه خود به خانه یا صف نانوایی هم ببریم ، چندان کار ساده ای نیست.

تخیل بزرگترین توانایی یک بازیگر است که می توان دنقش را در تمام موقعیت ها تجسم کرده و با او همراه شود ، می تواند شاهد زندگی نقش بوده و همه زندگی اش را کنکاش کند.

نسبت با کامران

عمار تفتی اصالتا اهل شهر تفت در 20 کیلومتری شهر یزد بوده و با کامران تفتی دیگر بازیگر ایرانی متولد تهران نسبت فامیلی و خویشاوندی ندارد.

ناگفته ها

● آدم چاپلوس و زبان بازی بر خلاف برخی نقش هایی که بازی کردم نیستم.

● حضورم در سریال پرواز در ارتفاع صفر ، برای امرار معاش بود و بازی در آن هیچ جذابیتی برایم نداشت.

● بازی در نقش های چند شخصیتی برایم جذابیت دارد.

● سابقه تدریس بازیگری در مدرسه هنر و ادبیات کودکان و نوجوانان را دارد.

فیلم سینمایی عمار تفتی

ایلیا، نقاش جوان (۱۳۷۱، به کارگردانی ابوالحسن داوودی)
نون و گلدون (۱۳۷۴، به کارگردانی محسن مخملباف)
مرد بارانی (دستیار کارگردان فیلم) (۱۳۷۸، ابوالحسن داوودی)
شراره (دستیار صحنه و لباس فیلم) (۱۳۷۸، سیامک شایقی)
فرزندان خورشید (دستیار صحنه فیلم) (۱۳۷۸، حسین محجوب)
نان و عشق و موتور ۱۰۰۰ (بازیگر، دستیار کارگردان فیلم) (۱۳۷۹، ابوالحسن داوودی)
زنگی و رومی (دستیار صحنه فیلم) (۱۳۸۰، ناصر تقوایی)
جایی برای زندگی (۱۳۸۲، محمد بزرگ‌نیا)
ارتفاع ۹/۴۶ (۱۳۸۵، سیامک شایقی)
خواب زمستانی (۱۳۸۶، سیامک شایقی)
شرقی (۱۳۸۷، عبدالرضا منجزی)
به تهران خوش آمدید (۱۳۹۱، رضا سبحانی)
مزار شریف (۱۳۹۳–۱۳۹۲، حسن برزیده)

تله‌فیلم های عمار تفتی

روبات (۱۳۸۵، مهرداد خوشبخت)
پاسخ رحمان (۱۳۸۶، جواد افشار)
بام تا بام (۱۳۸۶، مجید تربتی فرد)
جایی نزدیک آسمان (۱۳۸۶، سامان سالور)
خانه ساحلی (۱۳۸۷، صادق کرمیار)
سبز، سپید، سرخ (۱۳۸۷، مجید تربتی فرد)
گام‌های معلق (۱۳۸۸، شاهرخ دولکو)
شما پلیسید (۱۳۸۹، عاطفه خادم الرضا)
حرف مردم (۱۳۹۰، داریوش یاری)
توپ، شوت، شیشه (۱۳۹۰، بهمن شهروان)
نقاب پوشالی (۱۳۹۱، حسین گنجخانی)
به رنگ انار (۱۳۹۱، اسرافیل علمداری)

تئاتر های عمار تفتی

دشت مینو (۱۳۸۵)
تبرئه شده (۱۳۸۷)
یک شاخه گل با بوی وارطان (۱۳۹۰)
چاله (۱۳۹۱)